Momentos antes de que empece a pomposa celebración do seu centésimo aniversario, Allan Karlsson decide que nada diso vai con el. Vestido co seu mellor traxe e unhas pantuflas, empolícase a unha ventá e fóxe da residencia de anciáns na que vive, deixando plantados o alcalde e a prensa local. Sen saber onde ir, encamíñase á estación de autobuses, o único sitio onde é posible pasar desapercibido. Alí, mentres espera a chegada do primeiro autobús, un mozo pídelle que vixíe a súa maleta, coa mala fortuna de que o autobús chega antes de que mozo regrese e Allan, sen pensalo dúas veces, se sube coa maleta, ignorante de que no interior desta se amorean, santo ceo!, millóns de coroas de dubidosa procedencia.

Hunda