No Lombo: 36

Non son poucos os [músicos] que confían a redacción das súas memorias a un escriba co fin de relatar canto pervive nos recordos do artista. Pois ben, non é este o caso desta testemuña de excepción -de caste vénlle ao galgo- de canto cocíase, Eentre dúas augas -e entre dúas illas (Mallorca e Inglaterra) ou, como afirma o propio autor, «cun pé en cada unha»-, na escena musical da España tardofranquista -e a das décadas que seguiron-, a máis diso arte e parte dunha nova democracia que preparaba o seu despegamento.
Remembranzas que agrandan o seu significado co paso do tempo, e é que Afinando á alba foi escrita nos albores deste milenio por este inefable impresor, músico, correspondente, fotógrafo, gastronauta, ensaísta e etnógrafo, co fin de informar -e alertar- ao lector británico sobre os misterios da idiosincrasia española e outras particularidades da cultura insular, a través da música popular. Son estes recordos trufados de andanzas con bohemios, beatniks, hippies, joteros,rumberos, músicos de hotel e mercenarios de orquestras verbeneras, pioneiros do rock progresivo e trobadores da nova cançó, cantautores, guitar heroes, poetas nómades e revolucionarios de ultramar; mais tamén cos ilustres visitantes do pai do autor, o escritor e poeta Robert Graves, como Kingsley e Martin Amis, Jorge Luís Borges, Alan Lomax, Ava Gardner e de visitas a outras iluminacións grafómanos como Paul Bowles na súa gorida magrebí e inesperados reencontros, como con Xullo Cortázar na Nicaragua sandinista.