Caemos durante varios segundos, moitos máis do que esperaba. O impacto contra o chan é bastante forte e doloroso. Eric cae sobre min, aínda gritando. Miro ao meu ao redor e doulle un empuxón suave para que se quite de encima. Supoñíase que era unha misión sinxela, case aburrida. Coarme nun museo para roubar unha reliquia máxica adoita ser pan comido. Pero algo debeu de saír mal esta vez, porque antes estabamos dentro dun edificio e agora atopámonos en plena natureza. Ademais, antes era de noite e agora apenas está a anoitecer. Como é posible? Onde estamos? Cústame crelo, pero parece que Eric ten razón. Viaxamos no tempo!