Presentar ao autor deste libro é innecesario. Diego A. Manrique é, desde fai catro décadas, o xornalista musical en activo máis respectado do noso país. Unha traxectoria como a súa estivo, inevitablemente, balizada de vivencias de toda condición. Moitas delas relátaas no mellor oficio do mundo. Anécdotas profesionais e encontros con grandes figuras da música internacionais e nacionais a través das que desvela as interioridades dun apaixonante oficio vocacional.

Nestas páxinas descobre o funcionamento da industria musical en momentos de vacas tanto gordas como fracas, e do sempre precario xornalismo especializado. Cun estilo único, patentado e totalmente recoñecible que atrapa desde a primeira páxina, afastado da vaidade e desde a posición de quen foi un descoñecido melómano «de provincias» con vocación enciclopédica e fame de saber e coñecer, relátanos, sen pretendelo, como se foi labrando un espazo propio nos medios.

No mellor oficio do mundo saberemos do disco de Dylan en español que non foi, de entrevistas frustradas e outras das que, sen esperar demasiado, acabaron sendo lendarias. Subiremos con el a un avión e aterraremos en Canadá á procura de Leonard Cohen ou viaxaremos ao seu lado nun autobús para asistir a un concerto desangelado nun cárcere que nada ten que ver cos de Johnny Cash... Coñeceremos a súa negativa para sentar na cadeira dun despacho porque o seu sitio está nas salas de concertos, nas emisoras de radio, tecleando na máquina de escribir e, tamén, naquela televisión dos programas musicais que, hoxe desaparecidos, leváronlle á construción de novos e sorprendentes formatos. Todo iso relatado con veracidade e algo de sorna, necesaria para rememorar os tempos en que para algúns a música era cousa de melenudos que só tiñan ganas de molestar.