Nun tempo en que as políticas ecolóxicas convértense en asuntos verdadeiramente existenciais, cando está en xogo a continuidade diso que chamamos “civilización” e mesmo a supervivencia da especie humana, como interpretar a derrota dos ecoloxismos históricos e como orientarse no presente? Este breve libro non é unha historia dos movementos ecoloxistas (tarefa para a cal o autor, que non dispón das ferramentas do historiador profesional, non está preparado), senón un ensaio situado que busca facer lexible un feixe de traxectorias, coas súas luces e as súas sombras, desde certa perspectiva. Está escrito desde España (os acentos serían outros se, por exemplo, partise das ecoloxías políticas en América Latina) e está escrito por alguén que, desde a súa opción por un ecosocialismo descalzo (decrecentista), sente parte deses movementos sociais e desexaría que puidesen renovarse e robustecerse para cumprir un papel digno nunha circunstancia histórica extraordinaria. A que describe a expresión (do propio Riechmann) o Século da Gran Proba, cando as transformacións que buscaron os ecoloxismos en forma de transicións ecosociales van declinándose máis ben en forma de colapsos.