Todos os días friego a preciosa casa dos Winchester de arriba abaixo. Recollo á súa filla do colexio e preparo deliciosas comidas para toda a familia antes de subir a cear soa na miña minúscula habitación do piso superior.
Intento non prestar atención a Nina cando o ensucia todo simplemente para ver como o limpo. Ás estrañas mentiras que conta sobre a súa propia filla. Ao seu marido, que cada día parece máis abatido. Pero cando miro a Andrew aos ollos, castiñeiros, encantadores e cheos de dor, non me resulta difícil imaxinar como sería vivir na pel de Nina. O gran vestidor, o coche de luxo, o esposo perfecto.

Ata que un día non me resisto a probarme un dos seus marabillosos vestidos brancos. Só quero saber que sente. Pero ela pronto o descobre, e cando me dou conta de que a porta da miña habitación só péchase por fóra xa é demasiado tarde.

Algo me reconforta: os Winchester non saben quen son en realidade.

Tít. orix.: The housemaid.