O libro explora as maneiras en que se experimentan os obxectos nas súas contornas actuais, desprazados, e as implicacións e potencialidades que conlevan. Ofrece perspectivas sobre cuestións de diferenza e a esperanza que poden ofrecer os encontros transformadores entre persoas e cousas. Baseándose en estudos antropolóxicos do ritual para conceptualizar e examinar o desprazamento, as súas implicacións e posibilidades, Dudley desenvolve os seus argumentos a través da exploración de obxectos desprazados que agora se atopan en museos e que foron desarraigados ou exiliados dos seus contextos xeográficos, históricos, culturais, intelectuais e persoais previos. O enfoque e as conclusións do libro son relevantes moito máis alá do museo, demostrando que mesmo nas circunstancias máis difíciles hai axencia, distinción e dignidade nas decisións e impactos que se toman, e que as cousas e os lugares, así como as persoas, teñen eficacia e potencia nesas decisións.