A historia achéganos ás lembranzas dunha nube, chamada Unicornia Branca, que se espe para falarnos do xogo de amor, en apariencia doce e inxenuo, que mantivo cun egocéntrico ceo azul chamado Benu Zula. Tamén do fulgor do seu desexo, dos seus olores favoritos, da emoción dos moitos beixos que se deron, hoxe convertidos en auga, así como das rabuñadas con que se feriron e que aínda doen porque son mancadelas sen cicatrizar, pero, sobre todo, da angustia de non sentirse libre porque deles dous foi unha paixón efémera que, a pesar das doses infinitas de paixón, non foi capaz de se tornar en modelo de amor romántico, é dicir, amor capaz de sobrevivir á dimensión temporal.