Ao danarse a vista aos 3 anos, Braille non cesou na loita pola súa realización personal. Non só chegou a ser profesor e organista a niveis profesionais: o seu traballo e esforzo contribuiron de forma esencial a que a escritura e a lectura non foran unha limitación para os seus compañeiros de colexio primeiro, para os seus alumnos despois e, finalmente para todos os cegos do mundo. O recoñecemento oficial do seu sistema de lectoescritura nos derradeiros anos da súa vida foi un premio á súa superación.