A primeira vista, este libro é a encantadora -e á vez triste- historia dunha moza e o seu can. Pero por debaixo desa capa de vida cotiá, a narración texe sutilmente (e pouco a pouco) unha dor fantasma; ese que cargamos silenciosamente dende as nosas raíces e que ás veces atúrdenos e desgárranos porque comeza a gritar. Ante o descubrimento dunha historia familiar que permanecera oculta, e mentres atravesa a ferida dunha ruptura amorosa, a protagonista desdóblase ou, máis ben, constrúe dentro de sí unha sorte de niño para refuxiarse ata que pare a tormenta.