A narradora desta novela estuda para consolidar o seu futuro profesional. Conseguiu un posto de interina nunha oficina administrativa, e afrontar unha oposición parece ser o paso lóxico na súa carreira. Con todo, outro tipo de oposición, a interna, baseada na súa observación do día a día funcionarial, fai que non o teña nada claro. O edificio onde foi destinada, tan xigantesco como pechado, é un lugar de xerarquías incomprensibles, que a expulsa ao mesmo tempo que a absorbe. Como ninguén lle explica as súas funcións, vese forzada a improvisar, disimular por vergoña e rexistrar o seu malestar con debuxos e poemas tan desprazados da realidade como o traballo mesmo