Froiaz é un neno que se acaba de mudar a Pontevedra xunto co sei pai e a súa nai. Vive fronte á capela da Peregrina, e escríbelle ao seu amigo que non lle gusta a cidade. É a noite de San Xoán, e hai lúa chea. Tras escoitar unha voz cantar, asomouse á ventá e viu unha nena xogando, que o animou a baixar. A nena, Mariña, lévao de paseo pola cidade. Mariña é quen de transportalo a través do espazo e do tempo, e de facelo invisible se lle dá a man. Porén, Mariña debe mollarse cada pouco tempo con auga salgada, pois é unha serea, e se non o fai converterase nunha pedra.