Durante os últimos anos da ditadura franquista, Lucio, estudante de dereito da Universidade de Navarra, lector de Marx e fascinado con Lenin, pero sen compromiso político algún, é convidado a facer a tese no departamento de civil tras recibir o premio extraordinario de licenciatura. Nos seus anos como doutorando, namórase da docencia e investigación, pero comprende que, coas súas ideas, en Pamplona non ten futuro profesional. Na súa vida docente Lucio enfrontarase ao insoluble conflito das súas conviccións laicas e sociais, coas chamadas escolas de pensamento que manipulan a selección do profesorado universitario.