Nun resplandeciente día de xuño, cando Mia Jacob non atopa xa ningunha razón para seguir vivindo, o poder das palabras sálvalle a vida. A letra escarlata foi escrito fai case douscentos anos, pero parece contar a historia de Ivy, a nai de Mia, e da súa vida dentro da Comunidade, unha tiránica seita no oeste de Massachusetts onde está prohibido o contacto co mundo exterior, e onde os libros son considerados como o demo. Pero, como é posible? Como pode ser que Nathaniel Hawthorne capturase de forma tan perfecta a dor e a perda que Mia leva no seu interior?
A través dunha viaxe de dor, amor e tempo, Mia debe deixar atrás as regras coas que creceu na Comunidade. Ao facelo, dáse conta de que ler pode transportarche a outros mundos, ou traer eses mundos ata ti, e que os lectores e escritores poden ter un efecto os uns nos outros de maneira enigmática. Mia aprende que o tempo é máis fluído do que xamais podería imaxinar, e que o amor é máis forte que todas as cadeas que che aprisionan.