Un xélido xoves de xaneiro de 2008, nun hospital de Reikiavik, o doutor Stoltz colocaba un alfil na man vencida de Bobby Fischer, quen fose o mellor xadrecista do mundo, para que, ao apertar nela a peza, as veas do seu brazo inchásense e así poder inxectarlle unha dose compasiva de morfina. Aínda que, en realidade, esta narración arrinca máis de corenta anos atrás, cun Bobby Fischer admirado por todo o mundo que visita Cuba en 1966 para disputar un torneo, e entrelaza dúas historias de amor, dúas paixóns vividas cunha revolución como pano de fondo. A de Miriam, que aos seus catorce anos ten un breve e intenso romance co xadrecista, e a dun misterioso cubano de orixe polaca que cae rendido aos pés da nai do gran mestre dez anos antes.