É difícil atopar a alguén que che de traballo sen preguntar demasiado sobre o teu pasado. Así que lle agradezo ao universo que, milagrosamente, os Garrick déronme emprego limpando o seu impresionante ático con vistas a todo Manhattan e preparándolles comidas sofisticadas na súa inmensa cociña. Podo traballar aquí durante un tempo, ser discreta ata conseguir o que quero.


É case perfecto. Con todo, aínda non coñecín á señora Garrick nin puiden ver o que hai dentro da habitación de invitados. Estou segura de que a oio chorar. Vexo as pequenas manchas de sangue no pescozo dos seus camisóns brancos cando fago a coada. E, un día, non podo evitar chamar á súa porta. Cando esta ábrese lentamente, o que vexo cámbiao todo...


É entón cando fago unha promesa. Douglas Garrick equivocouse. E vai pagar. É todo unha cuestión de ata onde estou disposta a chegar...