Escrita en 1934 e ambientada nun París inmerso na desoladora crise económica daquela decada, O peón no taboleiro é unha pequena obra mestra sobre o diñeiro, a deshonra e a dor de existir na que Irene Nemirovsky retrata coa súa característica lucidez a desesperación dun home marcado polas adversas circunstancias da epoca.
Como moitas persoas da súa xeración, Christophe Bohun carece de ambicións e esperanzas, e mesmo de nostalxia. É un humilde traballador dunha empresa que o seu pai, James Bohun, un antigo magnate do aceiro e do petróleo, viuse obrigado a abandonar en mans do seu socio tras un soado fracaso financeiro. É o esposo de Genevieve, irritantemente perfecta, o amante secreto dunha prima que estivo namorada do desde a infancia e, tambien, o asalariado que sacrifica o seu tempo, a súa saúde, a súa vida e a súa alma a cambio dun modesto soldo.