Que transformacións ideolóxicas tiveron lugar desde 1999 ata os nosos días, para que as esquerdas que promoveron os movementos “antiglobalización”, terminasen aliñándose cun sistema de ideoloxías propias do Globalismo oficial.
Calquera observador social, dáse conta enseguida de que as chamadas esquerdas indefinidas son un compoñente indispensable nas estratexias e programas ideolóxico-políticos das plutocracias financeiras. A hipótese que vén sostendo Paloma Hernández en leste e outros estudos, é que a conexión entre o «Globalismo socialdemocratizante» e a maioría dos partidos que hoxe día que se autoproclaman de esquerdas xorde, precisamente, das «globalizacións alternativas» impulsadas por mor das
manifestacións «antiglobalización», cuxo fito histórico máis reseñable foron as agresivas protestas organizadas en Seattle en 1999, unha guerra urbana sen precedentes contra a chamada «globalización de dereitas», «globalización capitalista» ou, mesmo, «globalización turbocapitalista».
O presente ensaio rastrexa documentalmente estes procesos de infiltración dos grandes magnates nos partidos de esquerdas co fin de domesticarlos. Finalmente, móstrase que o movemento de esquerda política está consumido por grandes intereses plutárquicos e globalistas como medio para alcanzar as súas propias metas económicas e financeiras, non por concepcións políticas que en todo caso usan para introducir os seus propios obxectivos. A obra culmina cunha exposición clara de como a esquerda rebelde e propagandística converteuse no mecanismo máis popular a través do neomarxismo imperante, desde onde se disolven as protestas que poidan darse por algunhas plataformas civís.