Bibliografía

O ideal de progreso presentouse historicamente como un significante antagónico á noción de pobreza. Un evolucionismo simplón que entende o avance da historia como un camiño que deixaría atrás a miseria, de onde xorde a división do mundo entre «desenvolvidos» e «subdesenvolvidos» e «a riqueza» como o concepto que encarnaría o ben absoluto.
Neste suxestivo ensaio histórico, Juanma Agulles mostra a estreita relación entre o que chamamos «progreso» e a pobreza entendida como un elemento material inherente a esa prosperidade cuxo trasunto moral foi, en palabras de Chesterton, abandonar «a pesada tarefa de facer triunfar aos bos» para dedicarse «ao labor máis sinxelo de facer bos aos triunfadores». A negación da virtude aborda as diferentes teorías morais e imaxinarios de época ao redor da figura do pobre e dos pobres, o papel das institucións relixiosas, políticas ou de control, o seu lugar na crítica e na loita social, a relación co traballo ou as construcións estigmatizadoras ao redor da súa representación.