Detengámonos na «avidez», a nosa e a doutros. A de todos. O desexo, a ansiedade, a ambición, a cobiza. Lina Meruane exponnos aos sentidos materiais e metafóricos desta palabra a través dunha multitude de nais e fillas insaciables, de irmás incisivas, de amigas e amantes afiadas así como de homes salvaxes e animais cuxa fame alimenta o amor e o odio, a miseria e o castigo, o resentimento, o perdón. Un universo obsesivo polo que discorren obxectos que cobran vida, corpos que a perden, que se mutilan e devecen.