Inclúe referencias bibliográficas e índice

Marcel Proust foi, desde a máis tenra mocidade ata a súa morte en 1922, un correspondente meticuloso e prolífico: escribiu a achegados, familia, amigos, defensores da súa obra e mesmo aos seus maiores detractores. Nas miles de cartas que enviou, nas que o rexistro e o estilo adáptanse maxistralmente ao receptor, trata temas en grao sumo variados, recordos e confesións íntimas, impresións sobre lecturas, negociacións cos seus editores, comentarios sobre a actualidade política, que esbozan, de forma sutil, moitos dos episodios e motivos dos que se nutriría a súa obra magna, En busca do tempo perdido. Esta selección reúne preto de duascentas cartas escritas por Proust desde a adolescencia ata os seus últimos días, e ofrece así un vívido retrato do escritor, o seu mundo e o seu tempo. O lector ten entre mans unha fascinante guía de lectura para unha obra cume da literatura europea na que o escritor, ao dicir dun admirado Beckett, «descóbrese a si mesmo como artista no Tempo creador e destrutivo», como privilexiado testemuña do crepúsculo dunha época e brillante precursor doutra nova.