En Ruído danse cita chicles antropomórficos, monstros no lixo, ratas con inquietudes metafísicas e marcianos exterminadores a bordo dun monopatín rabioso que non para nunca de correr e que, fuxindo de todo, acabará enfrontado ao propio baleiro e a súa natureza inexplicable: que hai onde non hai nada?Co fin da mocidade como eixo central da obra e unha estrutura dividida en tres bloques, o protagonista, compendio dos estereotipos cos que se representa aos adolescentes en certas iconas da cultura popular, enfrontarase á problemática do baleiro, da nada, e a imposibilidade de explicala ou delimitala, e verá as implicacións metafóricas que esas ideas teñen na súa propia existencia.