Rain e Jack ódianse. Pertencen a planetas distintos, non poden ter menos cousas en común. Porén, non deixan de cruzarse unha e outra vez. Primeiro no instituto, despois nun concerto e, inesperadamente, tamén uns anos despois, cando xa crían que non volveríana verse. Mesmo vense obrigados a compartir unha noite nunha casa perdida na metade do bosque. Rain pensa que as casualidades non existen. Jack, que as casualidades non o explican todo. E os dous queren ter razón, mais saben que se equivocan. E ambos intúen que, sexa como sexa, cando se trata de amor non hai teoría científica que faga entender o mecanismo dun corazón cando outro o sacode.