Ingrid nunca terminou de encaixar en ningures. Sempre se sentiu rara, distinta, especial... e non nun bo sentido. Con todo, está a piques de descubrir que o mundo no que vive non é o único que existe.
Igual que a luz necesita a escuridade, o noso mundo está conectado a outro de moi similar, pero diferente. Está aquí mesmo, pero oculto. É o lugar onde habita a maxia.
Pero a maxia está a agonizar e, se chegase a desaparecer, poñeríase en perigo a existencia dos dous mundos. A última esperanza é a que reza unha antiga profecía: un último bruxo ha de salvar a maxia que se desvanece aos poucos e restaurar o equilibrio entre os dous mundos.