Penny é artista e leva varias décadas vivindo no mesmo apartamento, rodeada dos obxectos e os recordos da súa longa vida. Resignada aos rituais triviais da vellez, un día comeza a sufrir lapsus. Anos atrás, antes de que falecera o que fora a súa parella durante moito tempo, fixéronse preparativos, sen que ela o soubese, para reservarlle unha habitación nunha singular residencia na que, tras sufrir demasiados "incidentes", acaba ingresando.
Ao principio, acompañada de personas coma ela, conversando, contemplando os fermosos bosques que rodean a casa, todo vai ben. Mesmo comeza a pintar de novo. Pero a medida que os días comezan a difuminarse, Penny, cunha crecente sensación de inquietude e desconfianza, empeza a perder a noción do paso do tempo e do lugar que ocupa ela no mundo. Está sucumbindo aos efectos sutilmente destrutivos do envellecemento ou está participando, sen sabelo, nalgo máis desacougante?
Unha novela ao mesmo tempo compasiva e estraña, narrada cunha prosa austera e hipnótica e difícil de clasificar nun xénero concreto.

Tradución de : We spread