Nun pequeno e illado pobo na costa do Caribe, casan Bayardo San Román, un home rico e recentemente chegado, e Ángela Vicario. Ao celebrar a súa voda, os recentemente casados vanse á súa nova casa, e alí Bayardo descobre que a súa esposa non é virxe. Inmediatamente, Bayardo devolve a Ángela Vicario á casa dos seus pais onde é golpeada pola súa nai e interrogada polos seus irmáns, Ángela culpará a Santiago Nasar, un veciño do pobo.
Os irmáns Vicario –Pedro e Pablo–, obrigados pola defensa da honra familiar, anuncian á maioría do pobo que matarían a Santiago Nasar. Este non se decata, senón minutos antes de morrer. Os irmáns matan a cuchillazos a Santiago, despois de pensalo en varias ocasións, na porta da súa casa, á vista da xente que non fixo ou non puido facer nada para evitalo. Pasados 27 anos, o amigo de Santiago (o narrador) reconstrúe os feitos, dos que el foi testemuña, en forma de crónica, combinando narración e testemuños.
Anos despois, Ángela Vicario estaría a escribir cada día a Bayardo, primeiro formalmente, despois con cartas de moza namorada e, ao final, finxindo enfermidades. Así, Bayardo volve 17 anos despois, claramente desmejorado e con todas as cartas sen abrir.

Tít. orix.: Crónica de una muerte anunciada