Este é o libro máis luminoso, impactante e real que alguén pode escribir. Tras unha nenez marcada polos abusos sexuais, anos de eterno acoso escolar e unha hipersensibilidade que en non poucas ocasións levouno ao bordo do suicidio, Alejandro Pombas fía nestas páxinas un relato sereno e electrizante co que sobrevoa sen filtro os recordos de infancia, a relación sen igual coa súa nai, a sombra dun pai finalmente desaparecido e o poder da imaxinación e da escritura como a última táboa de salvación. Este é o testemuño máis sincero dun home que apostou por vivir e que o conseguiu grazas á súa paixón por inventar e compartir mundos, sempre desde a tenrura e o humor, e que agora transforma a súa vida na maior das historias.