Anos atrás, atopabámonos con academias que ofrecían cursos de deseño «por computador». A oferta era absurda e, desde logo, moi pouco prometedora. O mesmo que ser un virtuoso coas tesoiras non lle converte a un nun deseñador de moda, a computadora é sinxelamente unha ferramenta que chegou para quedar; pero cuxo dominio non garante, no máis mínimo, a nosa competencia como deseñadores. O coñecemento do software non está ligado, en absoluto, á nosa valía como profesionais do deseño. Sentar diante dunha pantalla sen uns fundamentos básicos de comunicación visual só serve para dilapidar o noso tempo e, quizá, o de quen confiase en nós.
Punto, liña, plano, xeometría, sección áurea, módulos, composición, formato e proporción, equilibrio, simetría, asimetría, dúas regras de composición, localizacións dunha imaxe, tensión... e decenas de cuestións que clarifican e habilitan a un bo deseñador.
Este manual baséase na presentación dos principios fundamentais do deseño gráfico. As ferramentas procedementais e conceptuais non caducan e son o inescusable coñecemento que se debe adquirir para enfrontarse ao exercicio da profesión. As regras, por suposto, están para que as podamos romper de cando en vez, pero non nos podemos permitir descoñecelas.