En 1951, Milton Mayer, un coñecido xornalista judeoamericano, mudouse coa súa familia a unha pequena cidade alemá co obxectivo de estudar que fixera posible o ascenso do nazismo, entendido como «un movemento de masas e non a tiranía duns cuantos seres diabólicos sobre millóns de persoas indefensas». Para iso, trabou amizade con dez alemáns da pie. Non eran cidadáns influentes, pero foran membros do partido nacionalsocialista. Partindo das conversacións que mantivo cos seus «amigos» nazis, a quen dedica este libro, Mayer expuxo de maneira brillante as xustificacións espurias, o antisemitismo velado ou declarado, a cegueira voluntaria e a abdicación moral que permitiron a cidadáns, en moitos aspectos exemplares, aplaudir ou manter un silencio cómplice ante as políticas de Hitler.