Índica

Ed. : O presente libro ofrece unha reflexión sobre a arte a través das súas «derivas», é dicir, os movementos que aniñan na creación e que fan que na arte actual caiban todas as maneiras. Ao longo dos seus capítulos non só se considera a creación propiamente dita senón tamén a disciplina da Historia da arte, os seus límites e a necesidade de expor novos métodos e estratexias de lectura. E iso a partir dun modo de entender o coñecemento a través de intercambios de saberes entre disciplinas –afíns ou non–, en lugar de querer encapsularlo nun único e delimitado campo. Podería resumirse nunha análise da teoría e a historia da arte global das dúas últimas décadas, diversifícanse en múltiples visións non xerárquicas que dan conta dos contextos nos que se xeran e operan. En definitiva, este texto desenvolve unha serie de «liñas de fuga» que, desde a crítica de arte, os Estudos Visuais, o concepto de arquivo ou o de globalización, tanto converxen como diverxen buscando un movemento continuo e, en último termo, xeran un espazo común desde o que recoñecer que tanto ou máis importante que a arte que o noso momento global concibe, o é a maneira de analizalo, de narralo, de comunicalo e de facelo extensible a unha audiencia activa e participativa.