Bibliografía : p. 199-206

Analízase o estreito vínculo entre arte contemporánea e política co fin de construír unha imaxe única do controvertido escenario da teoría e a práctica da arte máis contestatario. Unha selección de autores, obras e ideas dos últimos cen anos permite despregar cinco itinerarios complementarios. A partir dunha invocación (a Vangarda como proxecto político) e dunha deconstrucción (a da Historia oficial da arte contemporáneo), explórase o dobre fondo da cuestión central (a política da arte / a arte da política), así como os condicionantes tecnolóxicos dalgúns dos proxectos artísticos máis significativos, para concluír cunha análise da apropiación como estratexia creativa. Todo iso conflúe na idea de que o xiro crítico da arte fracasou