Bibliografía : p. 141-150

Este ensaio sobre a arte barroca pon ao alcance do lector as imaxes da pintura e a escultura barroca demostrando como expresan a esencia do arquetipo a través do símbolo e o mito do seu período histórico. Este ensaio expón o estudo da arte barroco e a súa relación co arquetipo principal (o “acontecemento fundador”) da súa época histórica (1600-1750). A través do estudo iconográfico e mitológico das súas obras de arte, tanto da pintura como da escultura, foi posible conectar a arte barroca coa cultura e a mentalidade do seu tempo, demostrando como cada obra de arte reflicte o momento sociocultural, a través das imaxes do mito dominante (o arquetipo fundamental), que corresponde a unha contorna común, delimitado por unha época, un estilo e unha estética artística, unha sensibilidade, en definitiva, unha cosmovisión e, por tanto, unha expresión do mundo; así o mito e a súa “xeografía mítica” déixannos entrever a experiencia imaxinaria onde se manifesta a través da arte e o símbolo a sabedoría perenne dos arquetipos.(Ed.)