A autora planea sobre o trans para miralo desde a ciencia, a socioloxía, a estética e a filosofía. Busca o seu significado e detecta os seus límites. Que é? Un colectivo, un adxectivo, un proceso de asimilación ou a vía cara a unha utopía sen xénero? Cunha crítica implacable e unha prosa afiladísima, Duval analiza estas cuestións e a súa utilidade para dar conta da realidade diversa e incongruente do trans. Emprende nestas páxinas un tour de forcei intelectual que atravesa a socialización de xénero e a noción de autodeterminación. Que analiza a conflitiva relación entre o transactivismo e o feminismo transexcluyente. Que toma posición entre a esquerda cultural e a esquerda neomaterialista.