En 1957, Tánxer é xa unha flor enferma. A colonia estranxeira ve con desconfianza o final dos privilexios da zona internacional, e resístese a abandonar a súa vida libre. Mentres William Burroughs remata o Xantar salvaxe na súa habitación do Hotel Muniria, os Bowles déitanse cos seus serventes marroquís, a propósito de que estes os esquilman. Barbara Huttton festexa o seu enésimo divorcio en Dar Hosni, a súa casa da casba. Francis Bacon vai todas as noites a escoitar ao seu amante, que toca o piano no Dean' s bar. Carmen Aribau, primeira gañadora do Planeta, chega a Tánxer para separarse do seu marido. Pero ao mesmo tempo, ocorren outras cousas: unha nena ben crece e namórase, un neno pobre espía a unha muller espida, un home de vinte anos xura aprender a ler e conségueo. Varios adolescentes paséanse polos prostíbulos, xogan á ruleta rusa e disfrázanse de muller. Os xenerais e os extraperlistas fuman haxix nos bares e discuten. Burroughs escribe, Bowles escribe, todos escriben. Só Jane e Carmen non poden escribir, algo non as deixa, dedícanse entón a coquetear coa noite e coa morte.

52º Premio de novela Ateneo de Sevilla