O primeiro defensor do informalismo en España foi Juan Eduardo Cirlot. As súas relacións cos pintores deste grupo convertéronse en testemuños de combate en favor da nova tendencia, publicados en revistas, xornais e catálogos de galería moitos deles hoxe inencontrables. Os textos desta antoloxía profundan na obra de artistas como Antoni Tàpies, Antonio Saura, Modest Cuixart, Manolo Milleiros, Luís Feito ou Rafael Canogar entre os españois, e de Rothko, Fautrier, Fontana ou Manzoni entre os internacionais. Pero o que caracterizou a obra de Juan Eduardo Cirlot fronte aos demais críticos do momento foi o seu intento de explicar o sentido xeral do informalismo tratando de esclarecer as ideas xerais que unían a artistas que, en principio, parecían moi afastados os uns dos outros.Estes escritos son os dun poeta que se dedica á crítica de arte. As obras que o ocupan empatizan coa súa poetica. Moitos destes textos son verdadeiros poemas en prosa que van desentrañando non soamente o que vemos cando contemplamos un cadro, senón ;e moito máis importante; aqueloutras realidades ocultas que cando miramos non ven.