Desexada, buscada, provocada, inadvertida, a soidade pode adoptar moitas formas, pero na maioría de casos é unha situación que nos dá medo, xéranos rexeitamento e tratamos de evitar custe o que custe. No mundo actual e especialmente a partir de una certa idade, parece que a soidade se entende como un fracaso: estar solteiro, divorciado ou separado é algo que debe superarse canto antes. Con todo, saber estar só é en realidade un signo de madurez, de autonomía, de riqueza persoal.
A soas é unha oda á vulnerabilidade, ao atrevemento, a non deixarse vencer. Silvia Congost, unha das psicólogas máis coñecidas do noso país, rompe neste libro, cheo de reflexións e consellos, coas ideas preconcibidas sobre non ter parella e convídanos a perderlle medo ao monstro da soidade desde a súa propia experiencia. A quedarnos en silencio escoitando o noso corpo, conectando cos latexados do noso corazón, co ruído da nosa respiración ou observando a forma e o contido dos nosos pensamentos. A atravesar os tortuosos camiños da soidade ata chegar á propia liberación, esa que só se consegue cando imos de fronte, sen deixar de avanzar.