Bibliografia : p. 244-254

A través das súas páxinas desvélanse os graves obstáculos que deberon sortear as mulleres para lograr a súa formación, inserirse na escena artística e exercer a súa profesión facendo fronte á nesgada hermenéutica que sobre elas envorcou unha crítica da arte hegemonizada pola ideoloxía patriarcal. Ao mesmo tempo, o libro establece unha definición das linguaxes visuais empregados por estas mulleres e o que significaron dentro da construción dialéctica dunha identidade específica, e penétranos nos temas e argumentos desenvolve-dous na súa pintura, así como os procesos do seu deriva estilística e estética. Por último, esta exhaustiva revisión permite visibilizar as mutacións que as mulleres introduciron nas súas creacións durante o último cuarto do século xix e os cambios producidos nos albores do xx, a irrupción das vangardas, o fulgor da chamada Idade de Prata, o impulso progresista da Segunda República ou o drama da Guerra Civil. Tamén a dolorosa ruptura existencial e estética que a posguerra provocou na condición artística das mulleres