Agustí Centelles foi unha testemuña excepcional da guerra, que cubriu tanto en primeira liña (desde a fronte de Aragón) como na retagarda. Centelles traballou desde o bando republicano e a súa significación política obrigoulle ao exilio en Francia en 1939, onde pasou varios meses no campo de concentración de Bram, no que convertiu a sua cámara nun testemuño desgarrador. Tras cinco anos traballando en Carcasona como axudante dun fotógrafo local e colaborando clandestinamente coa Resistencia, regresa a España, onde lle foi denegada a autorización para volver exercer o fotoperiodismo. E así, obrigado a reinventarse, iniciou unha nova etapa como fotógrafo industrial e publicitario. Esta mostra reúne preto de 300 fotografías; outros dous centenares, aproximadamente, proxéctanse en forma de audiovisual. Centelles é abordado desde ángulos diversos. A súa obra, a súa vida, con obxectos e documentos propios e íntimos, como o seu cámara Leica ou o diario, inédito, onde puxo palabras á experiencia no campo de concentración para explicarlla ao seu fillo Sergi, que por entón tiña só un ano. Tamén lle renden homenaxe algúns dos seus discípulos e admiradores, como Joan Fontcuberta e Gervasio Sánchez. Ou como o fotógrafo Kim Manresa e o cineasta David Trueba, que falan nunha entrevista en vídeo da influencia do mestre nos seus respectivos traballos.

Exposición celebrada no Palau de la Virreina, Barcelona, do 3 de novembro de 2006 ao 4 de marzo de 2007