Bibliografía: p. 421-434

I. La arquitectura como escenario. II. Perspectiva y espacio. III. La ciudad histórica : memoria y ruinas. IV. La ciudad ideal. V. Arquitecturas y ciudades legendarias. VI. Arquitecturas imaginarias y fantásticas. VII. La antigüedad como paisaje. VIII. La ciudad moderna como metáfora del poder. IX. Las ciudades del Grand Tour. X. La imagen de la ciudad y la arquitectura en Europa. XI. Caprichos arquitectónicos. XII. La poética de las ruinas. XIII. La ruina y la memoria como proyectos (en torno a Piranesi)

Ao longo da historia da pintura a representación de arquitecturas foi unha das ferramentas que proporcionou aos espectador detalles e claves para interpretar as composicións. Estes escenarios, especialmente a partir do Renacemento, toman un novo rumbo onde se envorcan coñecementos e teorías, reivindícase o status do artista para transformarse, máis tarde, nun instrumento de propaganda e poder en mans das súas comitentes e xa, no século XVIII, nun xénero novo que ten como único protagonista á cidade