O pasillo coas súas portas de diversas cores e a suave iluminación, podería ter sido ledo e pacífico, mais non o era. O silencio resultaba un tanto ameazante e, ainda por riba, non había xeito de distinguir de onde viña a luz. Porén, eu adoraba ese lugar e tamén a idea de que tralas portas soñaba un alma e que todas as persas do mundo estaban conectadas entre elas a través desa especie de labirinto. Era un lugar máxico, misterioso e ... perigoso.

Tít. orix.: Silber, das dritte Buch der Träume